saxsı — (Hamamlı, Tovuz) qıyıq, iynə. – Saxsıyı ver döşə: sırıyım (Hamamlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xəzəf — ə. saxsı qab; saxsı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həvəng — is. Müxtəlif bərk maddələri döyüb toz halına gətirmək üçün bürünc, saxsı, dəmir və s. dən düzəldilmiş qab və dəstəkdən ibarət alət. Saxsı həvəng. Süxurları həvəngdəstədə döymək. – <Mirzə Qoşunəli:> . . Xoruz birinci dəfə banladıqda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həvəngdəstə — is. Müxtəlif bərk maddələri döyüb toz halına gətirmək üçün bürünc, saxsı, dəmir və s. dən düzəldilmiş qab və dəstəkdən ibarət alət. Saxsı həvəng. Süxurları həvəngdəstədə döymək. – <Mirzə Qoşunəli:> . . Xoruz birinci dəfə banladıqda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
badi — (Quba) saxsı nimçə. – İkimizi bir badi aş doydurmaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badiyə — (Quba, Şəki) 1. saxsı piyalə (Quba) 2. qulpsuz mis qab, badya. – İnəx’dən bir badiyə süt sağdim (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baqala — (Şəki) kiçik saxsı qab. – Bi baqalada qatıx saxladım, qalanın töx’düm nəhriyə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bəqqə — (Quba) süd sağmaq üçün saxsı qab. – Qızım, git bəqqəni geti, inəyimizi sağağ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çanax — (Ağdam, Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Laçın, Naxçıvan, Şəki, Yevlax, Zəngilan) 1. saxsı kasa (Naxçıvan) 2. ölçü qabı (Ağdam, Gəncə). – Taxılı çanağınan ülçürəx’ (Xanlar); – Çanax aşağdan olur (Ağdam) 3. ölçü vahidi (Şərur, Zəngilan). – Bir çanax on… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çölmə — (Culfa) xörək bişirilən saxsı qab. – Çölmədə ət bişirəllər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
